ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
Η Μακρινίτσα είναι ιστορικό χωριό «απολύτου προστασίας» και η αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της είναι μοναδική στην Ελλάδα. Τα σπίτια της είναι αξιοθαύμαστα και χρονολογούνται από τον 18ο και 19ο αιώνα. Επιβλητικά πυργόσπιτα και αρχοντικά, φτιαγμένα με ξύλο και πέτρα, με στιβαρούς τοίχους, ξύλινα σιδηρόφρακτα παράθυρα και στέγες από πλάκες σχιστόλιθου τοποθετημένες φολιδωτά. Είναι συνήθως τριώροφα, με φρουριακή διαμόρφωση. Πολλά έχουν μετατραπεί σε ξενώνες μετά από αναστήλωση, προσφέροντας ατμοσφαιρική διαμονή στους επισκέπτες, ενώ διατηρούν τα ονόματα των αρχικών κτητόρων τους.
«Μπαλκόνι του Πηλίου», τη λένε κι αυτό θα το διαπιστώσεις αμέσως, βλέποντας τη μοναδική θέα του Βόλου και του Παγασητικού, καθώς θα περιδιαβαίνεις τα καλντερίμια της., Είναι χτισμένη κλιμακωτά, έτσι ώστε τα πρώτα σπίτια της, στη συνοικία Κουκουράβα , να βρίσκονται σε υψόμετρο 300 μ. ενώ τα τελευταία , στη συνοικία Κακουνά, σε υψόμετρο 850μ. με την κεντρική « πλατεία Ειρήνης», κάπου στη μέση. Ένα δίκτυο γραφικών και αριστοτεχνικών καλντεριμιών συνδέει μεταξύ τους τις 10 συνοικίες από τις οποίες αποτελείται.
Στον κεντρικό δρόμο που διασχίζει το χωριό, κοντοστέκεσαι στα τουριστικά μαγαζιά, που πουλάνε βότανα και είδη λαϊκής τέχνης , μέχρι που φτάνεις στο στην «πλατεία Ειρήνης» ,με τα υπεραιωνόβια πλατάνια , την εκκλησία του Αι Γιάννη του Προδρόμου (1792 ), την κρήνη της ,τα «Λιοντάρια» ,ή «Αθάνατο νερό « και το καλύτερο αγνάντι στο Βόλο. Πίσω από το εκκλησάκι θα δεις το καφενεδάκι του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ όπου υπάρχει μια τοιχογραφία (1910) με τον Κατσαντώνη μετά τη μάχη στα Τζουμέρκα.
Στο αρχοντικό Βατσαρέα-Μαυράκη, δυτικά της πλατείας , λειτουργεί το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Μακρινίτσας, που υλοποιεί προγράμματα με στόχο την αφύπνιση της περιβαλλοντικής συνείδησης των πολιτών.